[1]. لاریجانی، علی؛ غلامی ابرستان، غلامرضا (1390). رابطه اقتدار و مشروعیت در نظام سیاسی ایران. فصلنامه علمی مطالعات روابط بین الملل، دوره 4 شماره 16. 92-65.
[2]. Weiss, C. (2005) ‘Science, Technology and International Relations’, Technology in Society, 27 (3), pp. 295–313.
[3]. Turekian, V. C. and Wang, T. C. (2014) ‘Educating for Science Diplomacy’, Science & Diplomacy, 3 (1) [online]. Available from: http://www.sciencediplomacy.org/editorial/2014/educating-for-science-diplomacy [Accessed 29 October 2021].
[4]. ذوالفقارزاده، محمدمهدی، ثنایی، مهدی (1392). دیپلماسی علم و فناوری: چارچوبی نظری و پیشنهادهایی علمی، رهیافت (54) 67-45.
[5]. ایتان، (1390). بررسی مفهومی دیپلماسی علم و فناوری و ترسیم وضع موجود آن در جمهوری اسلامی ایران، دفتر سیاستگذاری علم و فناوری معاونت علم و فناوری رئیس جمهوری.
[6]. مقیمی، طلیعه، آراسته، حمیدرضا و محمدخانی، کامران، (1395). مدل پیشبرد دیپلماسی علم و فناوری در کشور از زاویه مطالعات میان رشتهای نظامهای آموزش عالی و سیاست خارجی؛ مورد مطالعه، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی. فصلنامه مطالعات میان رشته ای در علوم انسانی، دوره 8، شماره 4 ص 224-195.
[7]. صنیعاجلال، مریم (1396). دیپلماسی علم و فناوری: راهبردی نو در توسعه کشورهای اسلامی، فصلنامه مطالعات سیاسی جهان اسلام، سال ششم، شماره 23، 215-193.
[8]. موسوی موحدی، علی اکبر، کیانی بختیاری، ابوالفضل (1392). دیپلماسی علم و فناوری، نشاء علم (2) 76-71.
[9]. شجاعالساداتی، عباس؛ ثبوتی، یوسف، صبوری، علی اکبر، موسوی، زهرا (1399). روشهای جدید در توسعه تعاملات بینالمللی و دیپلماسی علم. از سلسه انتشارات کارگروه مطالعات آموزش عالی در دوران کرونا و پسا کرونا وزارت عتف.
[10]. شرقی، عبدالعلی (1388). جهانی شدن، آموزش عالی و توسعه همکاریهای علمی بینالمللی، ماهنامه مهندسی فرهنگی، سال 3 شماره 31 و 32.
[12]. مهرآور گیگلو شهرام، خورسندی طاسکوه علی، غیاثی ندوشن سعید، عباس پور عباس. شناسایی عوامل بازدارنده همکاری های علمی بین المللی در نظام آموزش عالی کشور و ارائه راهکار: مطالعه ای کیفی. پژوهش در آموزش علوم پزشکی. ۱۳۹۹; ۱۲ (۳) :۶۸-۷۸.
[13]. بنیادی نائینی، علی، صدوق، محمود (1396). شناسایی عوامل مؤثر بر توسعه دیپلماسی علم و فناوری، مطالعات قدرت نرم، سال 7 شماره 17.
[14]. ذوالفقارزاده، محمدمهدی، هاجری، مهدی (1395). شناسایی ابعاد و مؤلفههای مؤثر برتوسعه دیپلماسی علم و فناوری کشور: پژوهشی مبتنی بر تحلیل مضمون، سیاستنامه علم و فناوری، سال 6، شماره 2، 116-101.
[15]. تسلیمی، محمدسعید، نوروزی، خلیل، مدحت، محمدمهدی (1397). شناسایی ابعاد و مؤلفه های مؤثر بر ارتقای توان دانشگاه ها در توسعه دیپلماسی علم و فناوری ج.ا. ایران: رویکردی استراتژیک، اندیشه مدیریت راهبردی، سال 12، شماره 2، 214-188.
[17]. تسلیمی، محمدسعید، نوروزی خلیل، مخدومی، احمد و هاجری، مهدی (1396). ارائه چارچوب توسعه دیپلماسی علمی جمهوری اسلامی ایران از منظر خبرگان و مسئولان علمی و دیپلماسی کشور، فصلنامه راهبرد، سال 23، شماره 83، 186-165.
[18]. Van Langenhove, L., 2017. Tools for EU Science Diplomacy. Publications Office of the European Union, Brussels, 34p.
[19]. Lowenthal, M. D., 2011. Science diplomacy for nuclear security. Special Report. United State Institue of Peace. Retrieved from:
http://purl.fdlp.gov/GPO/gpo19355.
[20]. Fedoroff, N. V., 2009. Science Diplomacy in the 21st Century. Cell, 136(1), pp. 9–11.
[21]. Gluckman, P., Turekian, V., Grimes, R., & Kishi, T. (2017). Science diplomacy: A pragmatic perspective from the inside.
[22]. قدیمى، اکرم،1396 .کارکرد دیپلماسی علم و فناوری در جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا، فصلنامه سیاست، مجلة دانشکده حقوق و علوم سیاسی، )1)47.
[23]. Mauduit J-C and Gual Soler M (2020) Building a Science Diplomacy Curriculum. Front. Educ. 5:138. doi: 10.3389/feduc.2020.00138.
[24]. چهرآزاد، سعید، فخرآبادی، مریم، بائی، فاطمه (1399). تکنوکراسی فناورانه: بازنمایی نظری دیپلماسی علم و فناوری در زمانه اپیدمی کرونا، فصلنامه راهبرد سیاسی، سال چهارم، شماره 13، 40-17
[25]. Neureiter, N. P., & Cheetham, M. (2013). The Indo-U.S. science and technology forum as a model for bilateral cooperation. DPRK Experience, 18. Technology in Society 26 (2004) 303–320.
[26]. Lee, B., & House, Ch. (2010). Science diplomacy. In: New Frontier in Science Diplomacy, Navigating the Canging Balance in Power (pp. 5-16). London: The Royal Society, Science Policy Centre.
[27]. Copeland, D., (2011). Science Diplomacy: What’s It All About? CEPI-CIPS Policy Brief, Volume (13), pp.1-4.
[28]. Carayanis, E. G. (2011), EU-US S&T collaboration, challenges and opportunities for development, EURC, ACES report.
[29]. داوودی، علی اصغر( 1394). دیپلماسی علم و فناوری ایران در افغانستان: فرصتها و چالشها. فصلنامه پژوهشهای راهبردی سیاست 3 (11) 127-103